کد مطلب:122476 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:358
امام حسن مجتبی از نظر زهد و تقوی و ورع و عبادت
حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام ازهد الزاهدین و اتقی المتقین و اورع الاورعین و اعبد العابدین در عصر زمان خود بوده است و این صفات جمیله را از پدر بزرگوارش ارث برده و وراث خصال آن ولی ذوالجلال در تمام شئون و محاسن و كمال بوده است و برای بیان هر یك از این صفات در آن حضرت بابی جداگانه لازم است كه شرح آن از وسع این رساله مختصره خارج است.
یك دهان خواهم به پهنای فلك
تا بگویم وصف آن رشك ملك
ابن بابویه قمی در باب زهد امام حسن مجتبی كتابی مخصوص نگاشته است.
در كتب معتبره آمده كه آن حضرت دائم الذكر بوده و همیشه بذكر خدای متعال اشتغال داشته است. البته امام علیه السلام باید چنین باشد زیرا لذتی برای او از ذكر معبود خود لذیذتر وجود ندارد حضرت سید الساجدین زین العابدین علیه السلام هم در مناجات خود با خدایش عرض می كند (الهی استغفرك من كل لذة بغیر ذكرك) از مفاتیح الجنان محدث قمی.
علامه فیض كاشانی گفته است:
بجز از ذكر یار استغفر الله
زبود مستعار استغفر الله
زبان كان تر بذكر دوست نبود
زشرش الحذر استغفر الله
امام حسن مجتبی علیه السلام چون بوضو شروع می نمود حالش تغییر میكرد و چون شروع بنماز میكرد چنان در خضوع و خشوع فرو می رفت كه مو بر بدنش راست میشد حال استغراق آنحضرت در حین نماز و توجه او بجمال و
[ صفحه 243]
جلال رب متعال بیرون از حد توصیف است.
در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد
حالتی رفت كه محراب بفریاد آمد
[ صفحه 244]
یك دهان خواهم به پهنای فلك
تا بگویم وصف آن رشك ملك
ابن بابویه قمی در باب زهد امام حسن مجتبی كتابی مخصوص نگاشته است.
در كتب معتبره آمده كه آن حضرت دائم الذكر بوده و همیشه بذكر خدای متعال اشتغال داشته است. البته امام علیه السلام باید چنین باشد زیرا لذتی برای او از ذكر معبود خود لذیذتر وجود ندارد حضرت سید الساجدین زین العابدین علیه السلام هم در مناجات خود با خدایش عرض می كند (الهی استغفرك من كل لذة بغیر ذكرك) از مفاتیح الجنان محدث قمی.
علامه فیض كاشانی گفته است:
بجز از ذكر یار استغفر الله
زبود مستعار استغفر الله
زبان كان تر بذكر دوست نبود
زشرش الحذر استغفر الله
امام حسن مجتبی علیه السلام چون بوضو شروع می نمود حالش تغییر میكرد و چون شروع بنماز میكرد چنان در خضوع و خشوع فرو می رفت كه مو بر بدنش راست میشد حال استغراق آنحضرت در حین نماز و توجه او بجمال و
[ صفحه 243]
جلال رب متعال بیرون از حد توصیف است.
در نمازم خم ابروی تو در یاد آمد
حالتی رفت كه محراب بفریاد آمد
[ صفحه 244]